Имрӯз дунё ба суръати кайҳонӣ пеш рафта, фавҷи ҷавонон баръакси ҳамтоёнашон, ки понздаҳ сол пеш ба сар мебурданду радио барояшон дунёи афсонавиву ҷаззоб буд, ба Тик Ток барин шабакаҳо майл доранд.
Чанд масъаларо бояд назар кард: аввал, ин ки дунёи нав ба матолиби чандрасонаӣ (видео) таваҷҷӯҳи хос дорад. Дуввум, ин завқи паст аст, ки ба итиллоту маводҳои пучу беманбаъ таваҷҷуҳ зоҳир мегардад. Дигар ин, хало аст, журналистон ва хабаррасонҳои касбиву муосир бознишастаанд, ё намехоҳанд ба ин дунё мутобиқ бошанд. Вале, бо вуҷуди рушди технологияҳои нав, нақши радиоро наметавон нодида гирифт. Гарчанде аксар ҷавонон ба шабакаҳои иҷтимоӣ ва платформаҳои видеоӣ таваҷҷӯҳ доранд, радио ҳамчун як василаи муътамад ва ахлоқӣ ҳанӯз ҳам ҷойгоҳи худро дар ҷомеа нигоҳ медорад. Дар дунёи муосир, радиоро метавон ҳамчун як манбаи иттилооти босифат ва муассир донист, ки барои расонидани ахбори дақиқ ва мусбат нақши калидӣ мебозад.
Радио махсусан дар кишварҳое мисли Тоҷикистон аҳамияти зиёд дорад. Радиоҳои давлатӣ ва хусусӣ дар кишвари мо ҳамеша манбаи муҳими ахбори ҳақиқӣ будаанд. Масалан, радиоҳои давлатӣ, ба мисли Радиои Тоҷикистон, нақши барҷаста доранд, зеро онҳо на танҳо барномаҳои иттилоотӣ, балки фарҳангӣ, таълимӣ ва мусиқӣ низ пахш мекунанд. Радиоҳо барои таълим ва маърифати омма хеле муҳиманд, хусусан дар минтақаҳое, ки дастрасӣ ба интернет маҳдудтар аст.
Нақши радиоро дар ҷомеа метавон бо чанд унсур таъкид кард. Якум, радио воситаи зуд ва дастрас барои гирифтани хабарҳои муҳим мебошад. Шахс метавонад ҳангоми рондани мошин, дар хона ё кор радио гӯш кунад ва аз рӯйдодҳои дохиливу ҷаҳонӣ бохабар шавад. Дуюм, барномаҳои радиои тоҷикӣ метавонанд дар ташаккули фарҳангӣ ва маънавии ҷавонон саҳми босазо гузоранд. Хусусан, бо назардошти он ки имрӯзҳо васоити ахбори омма пур аз маълумоти носаҳеҳ ва ҳатто хатарнок аст, радиоҳо метавонанд манбаи боэътимоди иттилоот бошанд.
Радио ҳамчун омӯзгор
Яке аз вазифаҳои асосии радиоҳои Тоҷикистон ин баланд бардоштани сатҳи дониши мардум аст. Масалан, барномаҳои таълимӣ дар радиои давлатӣ барои оммаи васеъ дастрас мебошанд. Ин барномаҳо метавонанд мавзӯъҳои гуногунро фаро гиранд, аз ҷумла таълимоти сиёсӣ, ҳуқуқӣ ва ҳатто омӯзиши забонҳои хориҷӣ.
Барои ҷавонон, ки аксаран ба видеоҳо ва мундариҷаҳои кӯтоҳ таваҷҷӯҳ доранд, радио метавонад ҳамчун алтернативаи воқеӣ пешниҳод шавад. Шунидани радио метавонад одате гардад, ки на танҳо барои вақтгузаронӣ, балки барои худинкишоф муҳим аст. Масалан, шунавандаи доимӣ аз иттилооти муфид огоҳ шуда, аз барномаҳои таҳлилӣ ва муҳокимавӣ баҳраманд мешавад. Инчунин, барномаҳои радиоӣ метавонанд диққати шунавандаро ба масъалаҳои муҳими сиёсӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ ҷалб кунанд.
Маслиҳат барои шунавандагони радио:
Дар шароити муосир, барои он ки аз радио бештарин фоида бардоред, тавсия мешавад барномаҳои таҳлилиро гӯш кунед, ки дар онҳо ҷанбаҳои муҳим ва ҳассос баррасӣ мегарданд. Ин барномаҳо метавонанд ба фаҳмиши шумо дар бораи сиёсат, иқтисод ва ҷомеа таъсири мусбат расонанд. Радиои Тоҷикистон ва дигар радиоҳо дар соҳаҳои гуногун, аз фарҳанг то технология, барномаҳои ҷолиб пешниҳод мекунанд, ки барои ҳама синну сол мувофиқанд.
Хулоса, новобаста аз рушди интернет ва платформаҳои нав, радио ҳамоно як василаи пурқудрати иттилоотӣ боқӣ мемонад. Фоидаҳои он дар Тоҷикистон, бахусус дар минтақаҳои дурдаст, ки имконияти истифодаи интернет кам аст, бениҳоят бузурганд.
Қаландар НОРОВ,
радиои “Тоҷикистон”